Op de dag dat de blokkeerfriezen collectief weigeren hun DNA af te staan zit onze Tweede Kamer te debatteren over een akkoord dat ertoe leidt dat we nog lang niet af zijn van Rutte III. Even gloorde er hoop na de uitlatingen van onze *kuch* volgende minister-president Klaas “proefballon” Dijkhoff. Valse hoop uiteraard, want iedereen weet heus wel dat een regeerakkoord net zoiets is als een planning, namelijk niet meer dan een richtlijn die continu wordt bijgesteld aan de huidige realiteit. Stel je voor dat een regeerakkoord bindend zou zijn, dan zou de VVD zo maar iets van een visie vastgelegd hebben. En daar is Rutte fel op tegen. Het akkoord dat vandaag besproken wordt is het nieuwe kinderpardon dat geen kinderpardon mag heten.