Wat denken die russen wel niet? Dat Nederland niet weet wat corruptie is in faillissementen? Hoe je jezelf kunt verrijken over de ruggen van alles en iedereen? Wij Nederlanders zijn niet gek, Poetin en de zijnen kunnen nog wat leren van Nederland. Daar zijn alle randvoorwaarden voor een lekker potje corruptie simpelweg ingebed in het rechtssysteem, onderdeel van de architectuur. De Russen zijn mietjes in vergelijking bij “onze jongens“. Oranje boven!
Gisteren vond een zaak plaats voor het Gerechtshof Amsterdam. Het gaat om de zeggenschap over het Nederlandse bedrijf Yukos Finance BV, met bezittingen ter waarde van 800 miljoen euro. Het gehele Yukos bezit is voor een prikkie in handen gekomen van Rosneft. Gekocht op basis van duistere afspraakjes met de Russische curator van Yukos, Rebgunte.
Rosneft International een Ierse offshore-vennootschap, heeft op 11 augustus 2006 70 miljoen dollar overgemaakt van een offshore bankrekening in Jersey naar de beheerder van een trust in Singapore waarvan onder meer curator Rebgun, zijn vrouw en hun twee kinderen de begunstigden zijn. De trust werd op 14 augustus 2006 opgericht. Op 17 augustus volgde nog een betaling van 20 miljoen dollar.
De Russen zouden vervolgens Armeense vonnissen gemanipuleerd hebben en trachten nu om de Nederlandse rechtsorde te besmetten door deze praktijken van de Russische staat, Rosneft (de inmiddels voormalige dochter Promneftstroy) en de curator Rebgunte in Nederland te laten importeren. Als Nederland de Russische vonnissen erkent en overneemt heeft het Yukos-kamp voor wat betreft Yukos Finance B.V. het nakijken.
Het is toch niet te geloven. Dat je als Russische curator zo moeilijk moet doen om uit een boedel te kunnen roven. Dat heeft Nederland veel beter geregeld. Indien een faillissement in Nederland wordt uitgesproken dan neemt een door de Rechtbank aan te wijzen curator het beheer van het vermogen van de failliet over.
De curator mag zijn salaris en de kosten die hij moet maken om het vermogen contant te maken (de boedel) met voorrang op alles en iedereen als eerste incasseren uit de boedel. Daarnaast krijgt de curator van de wetgever nog een gereedschapskist mee met allerlei middeltjes om hem het leven te veraangenamen. Hij kan zijn failliet laten gijzelen (in de nor donderen) en chanteren (art 87 Fw), allerlei betalingen en afspraken tot wel 5 jaar voor het faillissement met een pennenstreek terugdraaien (art 42 en 47 Fw), schuldeisers hun zekerheidsrechten afnemen (art 58 Fw), bestuurders van vennootschappen laten ontslaan etc. Alles om de boedel zo groot mogelijk te maken.
Een rechter-commissaris wordt aangewezen om toezicht te houden, maar deze op zijn beurt is niet aan enig toezicht onderhevig en is onschendbaar. Tezamen worden zij heer en meester over het vermogen van de failliet. De curator hoeft aan de failliet geen enkele verantwoording af te leggen over zijn gedeclareerde uren, zijn uurtarief, zijn handelwijzen, hoe en voor welke prijzen de eigendommen van de failliet zijn verkocht. Helemaal niets. De verplicht gepubliceerde verslagen zijn in heel veel gevallen een lachertje, er blijkt niets uit. Een grote black box.
De intelligente curator zet de gereedschappen vervolgens ook nog zodanig in en neemt maatregelen zodanig dat de failliet niet-ontvankelijk is om te klagen bij de rechter-commissaris, niet-ontvankelijk is bij het aanspannen van rechtszaken en dat lopende rechtszaken geruisloos worden gesloten door ontslag van instantie te vragen aan de rechter. De failliet wordt vakkundig iedere toegang tot de rechter ontnomen.
De failliet wordt volstrekt machteloos, rechteloos, weerloos en zonder enige vorm van toezicht of governance door het duo van curator en rechter-commissaris van al zijn vermogen ontdaan. De opbrengsten uit het contant maken van dat vermogen verdwijnen aan declaraties in de zak van de curator (en de rechter commissaris? via tropische paradijzen?). In nagenoeg alle faillissementen resteert er helemaal niets voor de schuldeisers waar het toch eigenlijk allemaal om begon.
En dit duo, rechter-commissaris en curator, geniet bij eventuele juridische procedures ook nog het volste vertrouwen van de rechterlijke macht, procederen tegen curatoren is nagenoeg zinloos. Alle vonnissen worden – hoe juridisch krom ook – geschreven ter facilitering van de curator en zijn “toezichthouder“. Ons dekt ons. Welke failliet kan in godsnaam vervolgens in appel bij het Gerechtshof en eventueel daarna nog de Hoge Raad op zoek naar recht? Recht in faillissementen bestaat in de praktijk niet.
Kijk Poetin, dat is nou hoe het moet. En die wet hebben wij al in 1893 gemaakt, regeren is vooruitzien. Bouw de corruptie en het machtsmisbruik in in de architectuur van de wet, daarmee wordt het nog legaal ook…
Vashe zdoróvje
This is a joke, right? 🙂
Zo niet, dan wtf???!!!
Mooi baantje dan, dat curator zijn. Heb ik toch verkeerde keuzes gemaakt.
Ik kan btw die 5 jaar niet terugvinden in genoemde artikelen. Verder leuk en vermakelijk geschreven (alsmede onthutsend ) stuk.
Beste Sander,
Als een curator op basis van art 42Fw een rechtshandeling vernietigt dan moet er een aantal voorwaarden zijn voldaan. De rechtshandeling moet paulianeus zijn en benadelend voor de schuldeisers en tevens moet er sprake zijn van wetenschap van die benadeling bij zowel de failliet als de wederpartij op het moment van het doen van de rechtshandeling. In deze blog http://www.lawbb.nl/actio-pauliana/ staat dat uitgelegd. Als een rechtshandeling binnen 1 jaar voor faillissement is verricht wordt wetenschap aangenomen en moet de wederpartij bewijzen dat er geen sprake is van wetenschap. Is de rechtshandeling eerder dan 1 jaar voor faillissement verricht dan is het aan de curator om te bewijzen dat er sprake is van wetenschap. Hoe meer tijd er tussen rechtshandeling en faillissement is verstreken, hoe minder aannemelijk het is dat er sprake is van wetenschap. Algemeen aanvaard is dat als een rechtshandeling meer dan 5 jaar voor faillissement is verricht, er geen sprake van wetenschap kan zijn
De curator in Nederland leert op de curatorenschool maar twee woorden gedurende zijn studie tijd en dat zijn:
1 Paullianeus
2Derdenrekening