Vanochtend werden we in de diverse media geconfronteerd met actiegroep De Grauwe Eeuw. Deze tot dusverre nog onbekende actiegroep had het behaagd om wat beelden te bekladden in het centrum van Hoorn. Een lachwekkende actie waarbij ik justitie oproep om deze daders zo snel mogelijk op te sporen en de schoonmaakkosten op deze simpele lieden te verhalen. Bij voorkeur deze lieden zelfs gebruiken als schuurspons, zo maak je een kat immers ook zindelijk. Een harde aanpak die mijn inziens zo langzamerhand noodzakelijk is. Vandalisme is immers nooit te tolereren. Eén voordeel, de beelden staan er nog en dat is tegenwoordig ook wel eens anders met dank aan de hoge prijzen van de diverse grondstoffen.
Zo langzamerhand komt het overigens mijn strot uit. Onze hele geschiedenis wordt ons nagedragen. Kolonialisme, racisme en slavernij domineren het nieuws met enkel en alleen de doelstelling dat ik me schuldig moet voelen. Wel, dat doe ik dus niet! Ik weiger überhaupt enige verantwoordelijkheid te dragen voor de daden van mijn voorvaderen of mijn nog in leven zijnde familieleden, vrienden en kennissen. En een ander is overigens ook niet verantwoordelijk voor mijn handelen. De geschiedenis kan ik sowieso niet veranderen, wel kan ik er voor zorgen dat slavernij, racisme en kolonialisme uit de wereld verdwijnen. En dan is er nog genoeg te doen. Deze strijd kunnen we alleen maar winnen door boven de geschiedenis te staan, te leren van de geschiedenis en eendrachtig boven alle culturen verheven samen te werken. Dit wordt me echter onmogelijk gemaakt door de mensen achter bijvoorbeeld dit laffe actiegroepje. Zij hebben namelijk al voor mij bepaald dat ik racisme en kolonialisme verheerlijk en hebben me in het beklaagdenbankje gezet met alle bijbehorende titulatuur. Wat ze niet begrijpen is dat zij hiermee de nieuwe racisten zijn in hun nimmer aflatende dwangneurose iedere blanke te discrimineren en uit te sluiten. Als we deze polarisatie niet doorbreken zie ik de toekomst somber in, een echte clash is dan niet te vermijden. Als weldenkend en tolerant mens betrap ik me er namelijk op dat de grens is bereikt. En als de geschiedenis ons één ding leert is het wel dat het slecht vertoeven is in een gepolariseerde samenleving waar tolerantie omslaat in intolerantie. Dan gaat de geschiedenis zich namelijk herhalen.
