BAM! Het is ook de islam!

Zolang moslimjongeren in sprookjes blijven geloven, zullen zij onder bepaalde omstandigheden bereid zijn zichzelf op te blazen.

Hoewel de politiek-correcte goegemeente haar uiterste best doet met roeptoeteren dat de verschrikkelijke aanslagen in Parijs écht niets met de islam te maken hebben, wordt hopelijk voor steeds meer mensen duidelijk dat ‘de islam’ – en niet alleen de extremistische tak – wel degelijk een essentieel onderdeel van het probleem is.

Djinn
Vorige week zat de volwassen moslim en ex-parlementariër Tofik Dibi zijn boek Djinn over zijn coming out als homoseksueel te promoten in het praatprogramma Pauw. Dibi weet zijn homoseksualiteit aanvankelijk aan een islamitische  ‘kwade geest’ die bezit van zijn lichaam nam. Hoewel het gesprek een goed voorbeeld was van hoe de preutse islamitische schaamtecultuur met bijbehorende seksuele frustratie de basis vormt van veel problemen onder moslimjongens – ook de heteroseksuele – in een vrije westerse samenleving, vergat Jeroen Pauw dieper in te gaan op de religieuze waanvoorstellingen van Tofik Dibi. Deze volwassen man besliste mee over het wel en wee van de Nederlandse samenleving in de Tweede Kamer terwijl hij dacht dat hij bezeten was door een kwade geest en de ‘kritische’ Jeroen Pauw praat er lekker over mee alsof dat hele Djinn gedoe geen totale lariekoek is?

72 Maagden
Nu betwijfel ik of Tofik Dibi ook nog in de 72 maagden in het hiernamaals gelooft die je als martelaar in de Jihad zou verdienen, laat staan dat die maagden voor hem nog een reden zouden zijn om zijn leven in de Jihad op te offeren, maar veel moslimjongeren geloven dit. Letterlijk! Dat betekent natuurlijk niet dat alle moslims die dit geloven staan te springen om martelaar te worden, maar onder bepaalde omstandigheden spelen islamitische sprookjes en bijgeloof natuurlijk wel degelijk een rol. Waarom zou je anders als 18-jarige in het Westen opgegroeide moslim in staat zijn om met het uitroepen van de Takbir één voor één je leeftijdsgenoten te executeren in een uitgaansgelegenheid? Zolang moslims geloven dat de Koran letterlijk het woord van God is en de overgrote meerderheid – ook in het westen – doet dat in combinatie het bijbehorend magisch wereldbeeld, zullen zij onder bepaalde omstandigheden vatbaar blijven voor de archaïsche gewelddadige opdrachten van een 7^e eeuwse Arabische krijgsheer.

De onttovering van de wereld
Hier in Europa zijn we al eeuwen bezig een – in dit geval christelijk – magisch wereldbeeld te vervangen door een rationeel wereldbeeld. Niet voor niets kregen grote denkers als Spinoza en Voltaire in de 17^e en 18^e eeuw het hardst de wind van voren wanneer zij op rationele gronden het bestaan van wonderen ontkenden. Die wonderen en het bijbehorende magische wereldbeeld waren destijds een noodzakelijkheid om de politieke, sociale en culturele structuren in stand te houden die de ongeletterde massa’s onder de duim hielden. In de Islamitische wereld is dit nog steeds het geval. De onttovering van de wereld, zoals de beroemde socioloog Max Weber het noemde, vormt echter de basis van het ontstaan van de moderne geseculariseerde westerse samenleving. Met de komst van de Islam naar Europa doet de betoverde wereld wederom zijn intrede in onze samenleving met alle soms gewelddadige gevolgen van dien. ‘Ceux qui peuvent vous faire croire à des absurdités peuvent vous faire commettre des atrocités’ om de eerder genoemde Voltaire maar eens te citeren.

Het sprookje van Tony Montana
Hoewel al lang duidelijk is dat sociale achterstand en marginalisering niet de voornaamste oorzaak is bij het radicaliseren van moslimjongeren – een deel van de (zelf) moordenaars uit naam van de profeet van de laatste decennia waren immers hoog opgeleid en hadden alle kans om zich in het westen te ontwikkelen – vormt de groep achtergestelde moslimjongens in de buitenwijken van de Europese steden een vruchtbare bodem voor islamitische waanideeën. Wanneer het sprookje van Tony Montana uit de film Scarface, dat een deel van deze jongeren als de oplossing ziet voor hun seksuele, sociale en religieuze minderwaardigheidscomplex, niet goed afloopt, zal een aantal van hen op zoek gaan naar een ander sprookje. Een sprookje waar zij de gewelddadige masculiene driften, waar de hen uitsluitende samenleving zo bang voor is, in dienst kunnen stellen van het vrome. En het sprookje lijkt echt. Met een eigen staat wiens perfide boodschap zo via je iPhone, hoe wonderlijk, binnenkomt.

De Reductio ad Staphorstum
Nu zal ons aller Leo Lucassen met een grafiekje komen dat aantoont dat het bioscoopbezoek van films als Harry Potter en The Hobbit al jaren gestaag toeneemt in het Westen. Ook zullen de ‘helper whiteys’ in het islamdebat de verleiding niet kunnen weerstaan om de Reductio ad Staphorstum voor open doel in te koppen; ‘Ja maar Kees van der Staaij en de Pinkstergemeente van de ChristenUnie zitten toch ook in de Tweede Kamer!’ Dat is inderdaad zo. Echter, de inmiddels eeuwenoude kritiek en ridiculisering van de letterlijke interpretatie van het boek waar zij zich op baseren, hebben de gevaarlijke kanten van het christendom bijna geheel doen verdwijnen. Of dachten jullie dat Jeroen Pauw ook met een strak gestreken gezicht met Van der Staaij zou discussiëren over zijn worsteling met de engel Gabriel om op zondag met de auto naar de kroeg te kunnen? De islam in haar huidige vorm verdient onaflatende rationele kritiek en ridiculisering en dan bij voorkeur van moslims zelf. Dat dit niet zonder risico is, mag duidelijk zijn. Toch zullen wij in het westen, moslims en niet-moslims, deze strijd van woorden en beelden aan moeten gaan totdat de koran voor moslims niets dan een oud boek is, waarvan de letterlijke betekenis een hoop onzin is maar de figuurlijke betekenis best een paar – niet veel – verstandige leefregels heeft voortgebracht.

---

Meer artikelen in deze categorie:
[catlist categorypage=”yes”]

---