De beschaving voorbij

Tot mijn verbazing behaagt het onze broodpolitici om te vergaderen over de grenzen van de beschaving, namelijk het recht op een menswaardig bestaan. Een menswaardig bestaan is een behoorlijke vaste waarde, maar men heeft blijkbaar ruimte gevonden om te dimdammen over de invulling van de basisbehoeften van een mens; een fatsoenlijk onderdak, voldoende voedsel om te overleven en schoon drinkwater. In de piramide van Mazlov zijn dit de meest basale behoeften van een mens. De discussie beperkt zich overigens tot een kleine groep uitgeprocedeerde asielzoekers, die hiermee bewust of onbewust gedegradeerd worden tot vijfderangs burgers. De nieuwe untermensch, zeg maar.

Het is bizar dat de beraadslaging zich limiteert tot een kleine groep uitgeprocedeerde asielzoekers overigens. In Nederland worden namelijk dagelijks tussen de 20 en 25 gezinnen op straat gezet met een gerechtelijk dwangbevel, uitgevaardigd door rechters die hun uitspraak niet toetsen aan de mensenrechten. Daarnaast heeft deze regering een beleid ingezet binnen de zorgsector dat er toe zal leiden dat psychiatrische patiënten en andere hulpbehoevenden geen recht meer hebben op een beschermde woonomgeving. Zij worden afhankelijk van de ‘participatiemaatschappij’. Een deel van deze mensen die tussen wal en schip valt, kan zich voegen bij de 27.000 daklozen die we al hebben in ons kille kikkerlandje (Bron: CBS 2012).

In 1948 was Nederland het derde land dat de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens ondertekende. Wereldwijd werd deze verklaring gezien als een handvest voor onze wetgeving en een stap vooruit in de beschaving. Deze verklaring zet de huidige discussie over het recht op bed, bad en brood direct in een ander daglicht. Een zeer dubieus daglicht zelfs, want het strookt niet met elkaar. De Nederlandse bestuurders zijn zich hier zeer zeker van bewust. Ik schaar onze politici dan ook onder de hebzuchtigen op deze aarde. Hebzuchtigen die vanuit hun riante leventje in de top van de piramide van Mazlov neerkijken op het plebs en schaamteloos durven te vergaderen over het downsizen van de grenzen van de beschaving. Ofwel; de beschaving voorbij.

Ik zou bij deze Rutte en co dan ook willen oproepen om per direct hun functie neer te leggen. Ik wil persoonlijk namelijk niet vertegenwoordigd worden door mensen die tornen aan de grenzen van beschaving. Door mensen die het woord beschaving niet eens in de mond zouden mogen nemen. Een paar weken op water en brood zou ze niet misstaan. Dat bed mogen ze verdienen.

“De aarde biedt voldoende om ieders behoefte te bevredigen, maar niet ieders hebzucht.”

– Mahatma Gandhi

---

Meer artikelen in deze categorie:
[catlist categorypage=”yes”]

---