Er was gisteren op tweede paasdag even geen islamitische bomaanslag om verontwaardigd over te zijn, dus vandaag even geen islam. Gelukkig was daar het kleine mediarelletje dat we op kunnen blazen tot ‘#zeikhoergate’. Wat is het geval? Femke Halsema is weer terug op twitter. Gisteren stuurde ze een tweet de wereld in over een stuk van Elma Verhey op The Post Online:
Categorie: Influencers
Professor Leo Lucassen snapt weinig van de Gouden Eeuw: analyse van zijn openbare college over migratie
Ons aller Leo Lucassen hoeft voor dit artikel natuurlijk eigenlijk geen introductie meer. Leo is inmiddels de bekendste linkse activist op Twitter en in de media, die onder het mom van ‘wetenschap’ nu al vijf maanden hetzelfde oogkleppen adagium herhaalt: ‘De massa-immigratie valt mee en de islam is oké.’ En ook al valt de massa-immigratie inmiddels niet meer mee, toch blijft die te allen tijde oké. Zoals ik al voorspelde in mijn artikel van afgelopen november Oh Leo, ik mis je grafiekjes zo, mocht Leo zelfs aanglibberen aan tafel bij Matthijs in DWDD. Ik hoopte dat mijn kritische vragen tijdens een bezoek aan een van zijn lezingen een wat meer kritische houding naar zichzelf en zijn ideologie tot gevolg zou hebben, maar tevergeefs. De oogkleppen van Leo zitten inmiddels zo strak dat hij in staat is om iemand (bataviroloog Wierd Duk in dit geval) van persoonlijke verdachtmakingen te beschuldigen zonder door te hebben dat hij in dit geval precies hetzelfde doet. Tijd om Leo nogmaals op de korrel te nemen dus en deze keer aan de hand van zijn openbare colleges over migratie voor de Universiteit van Nederland.
Ik hou van je, Nadia
Volkskrant verslaggever en columnist Nadia Ezzerolli schreef zaterdag in Vonk – opiniebijlage van de Volkskrant op zaterdag – “ik ben geen Nederlander.” Een essay dat zij richtte tot Nederland over hoe zij van dit land vervreemdde. Nederland is haar land niet meer. De strijd voor acceptatie heeft zij opgegeven.
Gastcolumn: Aan Nadia Ezzeroili en alle andere navelstaarders: For fuck sake, hou op met die zielige identiteitspolitiek
Ewout Klei heeft het helemaal gehad met de modieuze obsessie van regressief links voor identiteit. Ook het gekerm van Nadia Ezzeroili die geen ‘Nederlander’ wil zijn hangt hem de keel uit.
Wat hebben Nadia Ezzeroili, Arzu Aslan, Lamyae Aharouay, Asha ten Broeke, Sunny Bergman, Linda Duits, Quinsy Gario, Sylvana Simons en last but not least Monique/Mounir Samuel met elkaar gemeen? Ze hebben van hun ‘identiteit’ hun verdienmodel gemaakt. Ze zijn feministische, zwarte en/of islamitische narcistische navelstaarders, die de godganse dag jeremiëren over hoe zielig ze zijn en dat dit alleen maar de schuld is van de boze blanke, pardon ‘witte’ man. Pas wanneer ze voor 100% hun zin krijgen en de witte man is gebroken (dus tot androgyne, GroenLinks-stemmende zitplasser met een lullige naam, zeg maar Wil Eikelboom, is getransformeerd) voelen ze zich schadeloos gesteld. Maar vermoedelijk vinden ze niet lang daarna een nieuwe cause célèbre om zich met hart en ziel voor in te zetten. Heel erg Carl Schmitt, maar identiteitspolitiek heeft een vijand nodig om zich tegen af te zetten.
Gelijkheidsdenken
Gelijkheidsdenken zorgt voor het weggooien van waardevolle verschillen om onrealistische doelen te bereiken
Men streeft meer dan ooit tevoren naar gelijkheid in de maatschappij. Nieuwe generaties feministen en humanrightwatchers staan op en verkondigen door middel van frappant activisme hoe en waarom ieder mens gelijke rechten heeft. Het vrijwel onmogelijke ideaal ‘gelijkheid’ komt voort uit het met mededogen aanzien van de verdrukking van minderheden. Het idee is dat wanneer er gelijkheid heerst, dat een bepaalde rust zou geven. Maar klopt dat? Is gelijkheid beter dan ongelijkheid?
Leunstoelfeminisme
Soms kan een mens trots worden op dingen die hij gepresteerd heeft of op mensen in zijn omgeving. Bijvoorbeeld op zijn vrouw, op zijn kinderen, op zijn werk, op een boekverbranding omdat het woord ‘neger’ er in staat of op het introduceren van gescheiden zwemlessen in zijn gemeente omdat hij de cultuur van ‘onze gasten’ met een keiharde moraalpaal wil respecteren vanachter zijn ambtelijke bureau. Zelf ervaar ik bijvoorbeeld trots bij het introduceren van woorden en termen die een nieuwe ontwikkeling in onze maatschappij duiden, of een oude ontwikkeling beter omschrijven vanwege linguïstische armoede uwerzijds. Althans, in mijn beleving. Eentje die voor mij het meest tot de verbeelding spreekt, is een kreet die ik medio juni 2014 de Twitter-ether inslingerde: leunstoelfeminisme. De reden hiervoor was een serie (inter)nationale ontwikkelingen die me enorm stoorden en die ik snel herkende als onderdeel van één van de meest laffe, hypocriete stromingen die de weerbaarheid van onze aankomende generatie van binnenuit uitholt: regressief links.
Meisjes met grote ego’s maar kleine borsten
Hoera! We hebben een nieuwe controverse binnen de zichzelf onanerende hipster media-elite. En eentje met potentie die in de ‘hyperrealiteit’ van de verongelijkte wereld die twitter heet in vruchtbare aarde zal vallen gelijk het eerste cumshot in een buckake filmpje. Bovenop de stellingen die betrokken zijn rond de immer boeiende Zwarte Piet en alles dat met “RACISME!” samenhangt, gaan we eindelijk de tegenstelling tussen man en vrouw uitvergroten tot een orgie van frustratie en egotripperij.
Batavirus in het hol van de Leo
Twee weken geleden publiceerde ondergetekende een open brief aan Professor Leo Lucassen met daarin vragen over zijn, voor een wetenschapper, nogal eenzijdige standpunt inzake de immigratiecrisis en het islamdebat in de media. In het kort komt dat standpunt neer op ‘de immigratiecrisis valt allemaal wel mee’ en ‘de islam is ok’. Hoewel de brief een hoop stof deed opwaaien, liet de hoofdpersoon het tot nu toe na om publiekelijk te reageren. Bij uitblijven van een reactie besloot ik als man van het volk Leo op te zoeken in het hol van de Leo – het symposium ‘De Wetenschap over de vluchteling’ in het prestigieuze Trippenhuis – waar hij een van de sprekers zou zijn en hem persoonlijk de vragen te stellen.
Leo, ik mis je grafiekjes zo!
Open brief aan Leo Lucassen
Beste Leo,
Sinds het op gang komen van de vluchtelingen- of immigrantencrisis, heb jij jezelf als onderzoeksdirecteur van het IISG en professor migratiegeschiedenis aan de Universiteit van Leiden vol ijver in het publieke debat gestort. Hulde en dank daarvoor! Als klein historicus in de marge juich ik uiteraard toe dat echte gedegen geschiedwetenschappers, afgaand op je titels, zich met de grote problemen van onze tijd bemoeien aan de hand van feiten en originele inzichten. Ik besloot je te volgen op twitter en raakte al snel onder indruk van de mooie grafiekjes die je rondstuurde. Staafdiagrammen, taartjes, ringdiagrammen en lijndiagrammen met prachtige sprekende kleuren. Nogmaals hulde!