‘Iek bein hart oppèh zoekhè geweist…. maar die naiderlandsè identitaait?…. neej die hep iek niet kevondein’. Deze historische uitspraak van prinses Maxima uit 2007 kunnen we wellicht als de aanvang van het kansloze geneuzel over de Nederlandse identiteit beschouwen. Hoewel we nu inmiddels gelukkig wèl weten waar die identiteit uit bestaat – Zwarte Piet, de joods-christelijke Paashaas in het Hema krantje en de kerstboom – kom ik nog uit het pijnlijke verleden dat het minder duidelijk was en dus enigszins aansloot bij de zoektocht van onze Max.
Categorie: Influencers
Briefje van Omejan: aan Jan Roos
HEY….OUWE BLOEDGABBER! Nee, we kennen elkaar natuurlijk helemaal niet persoonlijk. Ik speelde vroeger wel in die speeltuin van je vader toen jij nog niet geboren was. Vreemd vind ik dat. Je ziet er namelijk veel ouder uit dan ik, zeker toen ik gisteren in Pauw en Jinek zag dat het beetje haar dat je nog hebt, ook al grijs is. Maar we gaan het niet over je uiterlijk hebben dat zou te makkelijke zijn. ZAL IK VAN DIE BRIL FF EEN FIETSIE MAKŪHHH!! WHOEHAHAHA!
Esther Voetveeg: het meervoud van de sultan
Langzaam begin ik uit mijn writersblock te kruipen. Ik heb de afgelopen drie maanden erg weinig geschreven. Dat komt door chronische depressies. Dan ga ik twijfelen. Word ik nederig. Ik nam mij dus voor om nooit meer iemand af te zeiken in mijn stukken. Nou dan is het snel afgelopen met mijn onbezoldigde bestaan als treiterblogger! Dus ik pak de draad maar weer op met een van mijn favoriete objecten, pispaal: Esther Voet
Breekend: Omejan endorst Alptekin van GeenPeil
Hahaha, het is natuurlijk helemaal geen aanbeveling als een onbeduidende en vervelende margeblogger je endorst, maar de content moet gepoept op Batavirus dus bijvoorbaat excuus Alp! Ik wil toch even uiteenzetten waarom ik op Alptekin van GeenPeil ga stemmen en roep iedereen op om hetzelfde te doen.
Het overbeneuzelde RTL-debat van gisterenavond maakte toch weer mooi duidelijk dat de gevestigde politiek partijen zich inmiddels in een soort comateuze toestand bevinden. De joods-christelijke feestneus van Buma, de lui loenzende Lodewijk en kloteklapper Klavers claustrofobische verbindingsincontinentie, het was allemaal even slecht amateurtoneel. Gelijk een Nederlandse politieserie waar het lijk steevast de show steelt omdat die gelukkig wel zijn mond houdt. Hoe is het mogelijk dat deze middelmatigheid – en daar had de aanwezigheid van Rutte en gekke Geert niets aan veranderd – tot de politieke elite is doorgedrongen?
Tijd voor iets nieuws dus. Nu ben ik een GeenPeiler van het eerste uur. Op schandelijke wijze misbruikte ik mijn eigen moeder van 80 om de benodigde handtekeningen voor het referendum te behalen. De inhoud van dat referendum interesseerde me niet, ik wilde gewoon bij de opstand horen. De revolutie! Het experiment! Aan de goede kant van de geschiedenis staan! Uiteraard was ik te lui om te flyeren of met een hoedje op te lopen maar zwaar was het evengoed. Ik noem een Jan Roos en die kippenkracht kakker Baudet (ik heb een keer armpje gedrukt met Thierry, wilde hij zelf, echt waar!) maar die zijn beiden vertrokken gelukkig. Ook het gejank van Bart Nijman op Geenstijl over dat hij door de politieke en media-elite keer op keer in zijn bek gescheten werd na het gewonnen referendum, heb ik uitgezeten.
En dan nu de verkiezingen. Na 11 jaar blanco gestemd te hebben, stem ik Alp. Ik ken Alp namelijk van twitter en persoonlijk. Alp is een goudeerlijke authentieke gozert die gaat voor het democratisch experiment. Geloof mij mensen, ik heb mensenkennis! Ik heb Alp twee keer ontmoet. Van de eerste keer, ook al organiseerde ik de meet-up zelf, kan ik me niet meer zoveel herinneren maar de tweede keer zal me altijd bij blijven. Dat was op de beroemde Oliebollenparty waar ik vervolgens nooit meer mocht komen. We stonden samen op de nog lege dansvloer. Tussen de stank van driejaar oud oliebollen bakvet kwam een aangename droge zoete geur mijn neusvleugels binnenstromen. Ik hou niet van luchtjes en ruik zelf naar tabak maar dit was echt lekker. Ik zeg: ‘Alp, wat heb jij op man? Hij zegt: ‘Aqua di Gio van Georgio Armani”!
Sindsdien ruik ik gewoon een stuk lekkerder en krijg ik iedere kerst zo’n flesje van mn moeder. Uit dankbaarheid ging ik een paar weken terug zelfs naar de gemeente voor een ondersteuningsverklaring. Mijn vrouw stemt nu ook op Alp uiteraard ! En m’n moeder. Bovendien is mij beloofd dat Geenpeil volledig los komt te staan van Geenstijl. Waarom een rechts rancuneus dood paard mee blijven slepen? Het is tijd voor vernieuwing! Zeker op politiek vlak! Er is geen tijd te verliezen! De burgeroorlog staat voor de deur. Wierd Duk zegt het! Het is vijf voor twaalf!
Stem met je neus! Stem Alp! GeenPeil lijst 19 het zesde vakje van boven!
Alweer een winnaar?
Veel bedrijven, werkgevers en leveranciers van flexibel personeel doen mee aan allerlei “wedstrijden” om zo af en toe ook eens positief in het nieuws te komen. Dergelijke programma’s worden nu van de buis gehaald en prijswinnaars nemen alsnog afstand van hun eerdere deelname. In een aantal gevallen blijken dergelijke wedstrijden namelijk een verdienmodel voor de organisatie van de wedstrijd en niets anders. Lees verder “Alweer een winnaar?”
“recht sprekend” Nederland “neemt” er nog een
Terug naar de bron waar het ooit begon. Voor wie carrière wil maken in de Nederlandse juristerij staat de Leidsche juridische faculteit op eenzame hoogte. Utrecht en Amsterdam vindt men ook nog een beetje “werelds” maar met een bul van een andere universiteit ontstijg je nooit het ARAG rechtsbijstand nivo.
Met een bul alleen ben je er overigens nog niet. Je moet lid van een “studentenclubje” zijn geweest. Want ons kent ons in de wereld van de juristen. Het bastion van advocatuur, rechterlijke macht, officieren van justitie en overige gerechtsdienaren is een hechte club. Daar wordt naar hartelust gestoelendanst. Vandaag advocaat, morgen rechter, overmorgen officier van justitie en dan weer advocaat. Net wat de zakken het lekkerste vult. En onderwijl spelen we elkaar de bal toe en dekken we elkaar. Dat is namelijk wat echte vrinden doen.
Het is een industrie waar honderden miljoenen omgaan. Betaald door “de buitenstaanders” aan de “juristenindustrie“.
Om toegelaten te worden tot dit illustere wereldje en de lonkende miljoenen, moeten feuten diep gaan. Het vernederen, beledigen en het superioriteitsgevoel, wordt ze met de paplepel ingegoten. Ze worden ontgroend en er wordt gewogen of ze “een van hen mogen zijn“. Zo heeft naar verluid ex minister Opstelten het pareltje van het ministerie van justitie, Joris Demmink ontgroend. Hem naakt, besmeurd met bier en vuiligheid, luid brallend door de straten van Leiden gejaagd. Hem gedwongen mee te doen aan allerlei smakeloze rituelen. Want dat is wat er gebeurd tijdens de ontgroening.
En als de feut dat alles doorstaat, dan openen zich de poorten tot de door juristen in de dop zo fel begeerde lidmaatschappen van studentenverenigingen als Minerva. Deze verenigingen verbroederen het juristengebroed voor het leven. Sodom en Gomorra op stand.
Vaak worden de feuten met zachte hand door hun ouders naar het pad van de eeuwige roem geleid. Vaders en moeders hebben ook rechten gestudeerd en zijn veelal ook lid geweest van zo’n clubje.
Recent werd er een vonnis geveld waarbij gewaardeerde leden van Minerva zeg maar de gedaagden zijn. Zouden ook de doorgewinterde, voor het leven lang als rechter aangestelde behandelende rechters – Mrs mw. T.G. Lautenbach, A. Dupain en mw. E.E. de Wijkerslooth-Vinke – lid van Minerva of een soortgelijk verdorven clubje omhooggevallen lieden zijn geweest? Of in ieder geval uit nostalgische overwegingen dit clubje en de “bloedgroep” een warm hart toe dragen?
Uit dat vonnis blijkt dat na een hevig juridisch debat, ook door het gerechtshof Den Haag, werd besloten dat de buren van een studentenhuis met Minerva leden niet zo moesten zeuren. Wat een onzin, dat ze last hebben van geluidsoverlast, zoals op nachtelijke uren dreunende bassen en gillend klaarkomende aankomende juristes die zich bedwelmd door drank avond aan avond laten nemen door de feestvierende alpha mannetjes van Minerva.
De arme buren hebben alles geprobeerd. Uitgebreide rapportages en onderzoeken, uitgebreide motiveringen. Hun klacht bij de rechtbank zal hen tot en met het gerechtshof een kleine EUR 100.000 aan verdediging en onderzoeken gekost hebben.
Is het naïef? Als je van te voren weet dat je geen enkele kans maakt en de dat onschendbare rechters een juridische trukendoos aan doelredeneringen kunnen opentrekken om je klacht voor altijd naar het rijk der fabelen te verwijzen. Jou achterlatend met de ellende? Een op voorhand verloren zaak zou je zeggen, je verzetten tegen de aankomende juridische “elite” als de heersende juridische “elite” het oordeel moet vellen? De slager die zijn eigen vlees keurt, of zien we dat verkeerd?
Hoe zouden Mrs mw. T.G. Lautenbach, A. Dupain en mw. E.E. de Wijkerslooth-Vinke oordelen als de Minerva heren hun buren waren? Is er door hen echt objectief geoordeeld? We zullen het nooit weten?
Bergsma’s gaslight bonanza rerevisited
Twee weken geleden merkte de rechtse grachtengordelgaslighter Sietske Bergsma, enigszins verbouwereerd door het enthousiasme van Theodore Holman, in haar nazomergasten interview op, dat ze ‘misschien wat meer na moest denken over het fenomeen ‘gaslighting’. Omejan, de onbaatzuchtigheid zelve, besloot haar een handje te helpen maar wat schetst zijn verbazing: zijn hulp werd niet aanvaard (dat kan, want Omejan is persona non grata op de rechtse grachtengordel) of Sietske heeft zijn argumenten niet begrepen getuige dit stuk.
Om niet al te ‘mansplainerig’ over te komen gaat ondergetekende er maar vanuit dat hij niet duidelijk genoeg is geweest en probeer ik mijn bezwaren tegen het hippe rechtse frame dat ‘gaslighting’ door het rechtse papegaaienkoor aan het worden is, nogmaals onder woorden te brengen.
Gasbranden (dat klinkt toch veel mooier?) is een concept uit de persoonlijk psychische sfeer dat draait om narcisme, schuld, macht, schuld en empathie. Als je dat gaat extrapoleren om het concept toe te passen op de macht in collectieve vorm (de elite, de media-elite, de economische elite, links) en het slachtoffer in collectieve vorm (het volk, de lezers, de tv kijkers, arme hardwerkende rechtse Nederlanders waarvan je denkt dat ze niet zo slim zijn als jij) dan zou je er voor de duidelijkheid goed aan doen om het concept NIET in een ideologisch perspectief te plaatsen. Narcisme, macht, schuld etc. zijn niet links of rechts. En macht in algemene zin, dat de mogelijkheid tot manipulatie biedt, is relatief. In de zin van, jij Sietske Bergsma, bent machtiger dan je eigen lezers en klapvee. Dat klapvee heeft sympathie voor jou en daar kun jij vanuit narcistische motieven bewust en onbewust gebruik van maken.
Het had dus wat sterker over gekomen als je het concept had geïntroduceerd met wat rechtse voorbeelden van gasbranden want nu is het op zich interessante concept (de ‘narcisme-macht-empathie’ dynamiek in de (online) media bijvoorbeeld) verworden tot een leeg rechtsgrachtengordeliaans frame. Met de redenering van: hij, zij of hullie zijn gasbranders en DUS kan de boodschap niet kloppen zoals dat zo vaak gebeurt bij de door jou zo verfoeide Social Jusitice Warriors (gaslighters!) met hun zelfde hippe anglicismen als ‘mansplaining’ en ‘whitesplaining’.
Een tweede punt is dat gasbranden over ‘het manipuleren van de waarheid of de realiteit’ gaat binnen de narcisme-schuld-empathie dynamiek. Maar over welke en wiens waarheid of realiteit hebben we het dan Sietske? Vorige week schreef je bijvoorbeeld nog dat je Geert Wilders niet op onwaarheden kan betrappen. Daar moet ik dan erg om lachen omdat juist voor het fenomeen collectief gasbranden, Wilders mijns inziens een goed onderzoeksobject zou zijn. Wat is de waarheid en realiteit in onze door informatie en opinies getsunamiseerde samenleving? Weet jij het nog?
Neem Geert Wilders. Hij beweert dat we door islamitische testosterombommen worden overlopen en dat die testosteronbommen speciaal hier heen komen om onze dochters te verkrachten. Nu woon ik in een Amsterdamse wijk (sorry mensen) waar veel moslims wonen. Ik en mijn blonde vrouw wonen hier naar alle tevredenheid. Ik moet niks hebben van de islam maar het eind der tijden scenario lijkt zich nog niet af te spelen hier. Je collega Annabel Nanninga woont overigens in dezelfde wijk maar die vindt de wijk weer lijken op het Tahirplein tijdens de Arabische winter. Voor iedereen is de realiteit of de waarheid dus anders. Je gaf in nazomergasten aan dat je zelf in een sjieke wijk in Berlijn woonde. Je merkte daar niets van de Duitse vluchtelingencrisis. Dat wil natuurlijk niet zeggen dat die crisis niet bestaat. Dat weet jij maar al te goed want je vindt Leo Lucassen bekend van het adagium ‘de vluchtelingencrisis valt mee en de islam is ok’ een vreselijke gasbrander.
Het is dus belangrijk om met het oog op het concept gasbranden, onderscheid te gaan maken tussen twee realiteiten of waarheden waar tussen een steeds grotere kloof aan het ontstaan is: die van de media en die van het dagelijks persoonlijke leven. En nu juist bij die eerste wordt het door de stortvloed aan informatie, polarisatie, framing, narcisme en het (rechtse) hyperbolen en adjectieven bonanza steeds moeilijker om te bepalen wat nu de realiteit is. Wat is echt? Wat is waar? Wie liegt? Wie overdrijft niet? Het is één grote gasbrand (in jouw betekenis van het woord) geworden waar men op de nog na smeulende woestenij, als men goed zoekt, nog enkele feitelijke waarheden kan vinden.
Ik wil je niet ontmoedigen Sietske. Zoals ik al eerder aangaf, is gasbranden een interessant concept om de media en de elite mee te analyseren. Door middel van echt debat waar je aan zegt te hechten, kunnen we de verdieping zoeken in plaats van je te vergalloperen met secundaire en tertiere gaslightning (gasbliksem). Maar ik waarschuw je op voorhand. Ik ben er één hoor! Een narcist. En jij? Ben jij een narcist?
Er zat een plan achter het boek van Machteld Zee
De vaste lezers van het onvolprezen Batavirus kennen ondergetekende als een uitermate uitgesproken criticus van de islam. Ook onderzocht ik als een van de weinigen diepgaand alle facetten van het fenomeen ‘islamofobie’ en ontmaskerde ik eigenhandig een aantal keer islamofobie frames van de politiek georganiseerde islam in Nederland waaronder de Moslimbroederschap partij NIDA in Rotterdam. Je zou dus kunnen stellen dat ik mij redelijk bewust ben van de gevaren van de islam voor een land als Nederland. Er kan wat mij betreft dus niet genoeg kritiek op de islam zijn. Op de rechtse grachtengordel (de rechtse online (social) media kliek) loopt dit echter soms wat uit de hand. Soms lijkt daar het cultiveren van de hyperbool met betrekking tot de gevaren van de islam en daarmee angst voor de islam, een marketingtool om boeken of politiek te verkopen. De hele #ophef afgelopen week rond het verschenen pamflet Heilige identiteiten. Op weg naar een shariastaat? van Machteld Zee is daar een voorbeeld van.
Lees verder “Er zat een plan achter het boek van Machteld Zee”
Esther Voet, Europa en Israël. Kloosried
Omejan acht het een keer tijd om een stuk van opiniemaker Esther Voet te kloosrieden. Voet manifesteert zich de afgelopen jaren op opiniesite Jalta en het NIW nadrukkelijk in het Nederlandse publieke debat over allerlei onderwerpen. Meestal blijft dat beperkt tot het herkauwen van stukken en argumenten die door wat meer getalenteerde schrijvers en denkers in het debat al eerder en beter opgeschreven zijn. Op één onderwerp na: Israël. Voet, opgegroeid in een Nederlands christelijk gezin, bekeerde zich op haar 19e tot het Jodendom en was tot mei 2015 directeur van het CIDI. Op basis hiervan werpt zij zich in het debat rond Israël of het Israëlisch-Palestijns conflict op als expert waarbij haar vooringenomenheid – lees: onvoorwaardelijke steun voor Israël en haar beleid – haar echter voortdurend parten speelt om een juiste analyse te kunnen maken. Haar gebrek aan intelligentie en consequentheid ten opzichte van haar andere opinies die niet met Israël te maken hebben, komen dan voortdurend aan het licht.
Verknopingen in het publieke debat. Mening per associatie
Ik zag dat Sylvana Simons, vooral bekend geworden als televisie-presentatrice en verkondiger van het anti-Zwarte Piet-standpunt en andere racisme gerelateerde zaken, voor Pauw was uitgenodigd om over het associatie verdrag met Oekraïne te praten. Nu vermoed ik dat ze het pro-associatie verdrag standpunt gaat uitbaten. Hiermee wordt anti-Zwarte Piet verknoopt met pro-associatie verdrag. Dit soort verknopingen, zoals ik het maar noem, zie je vaker voorkomen. Op FOK!, maar ook op andere media zoals twitter, en ook op tv en in kranten. Het is een standpunt innemen per associatie.
Lees verder “Verknopingen in het publieke debat. Mening per associatie”