Anoniem solliciteren; de realiteit van de arbeidsbemiddeling

Het zijn roerige tijden op de arbeidsmarkt. Er is een tsunami van flexibele arbeid, een overschot aan mensen die al dan niet uit nood ZZP-er zijn geworden en nu gepest worden door de overheid, sociale werkplaatsen die vol zitten met kerngezonde mensen, gemeenten die bestaande banen verdrukken uit eigenbelang zonder enig oog voor mensen die daardoor in de WW belanden, en een schrikbarend groot aandeel verborgen werkloosheid (in uren) in Nederland. Nu kan men daar twee dingen aan doen. Klagen en mokken op het internet, of oplossingen voor bedenken en uitvoeren.

Recentelijk publiceerde dr. Rutger van den Noort op Jalta.nl een artikel over de ‘Uber-isatie’ van de arbeidsmarkt. Hij beschreef hierin hoe arbeidsbemiddeling onherroepelijk aan het veranderen was en hoe dit gelijke kansen voor iedereen gaat opleveren, voor zowel werkgevers als werkzoekenden. Mits men niet vastgeroest zit in ouderwetse denkpatronen natuurlijk. De taxibranche dacht ook ooit dat Uber hun tijd wel zou duren. De gevolgen daarvan weten we inmiddels. Op ditzelfde keerpunt staat de arbeidsmarkt; en dan vooral de manier van bemiddelen.

Het probleem

Want wat is nu het probleem? Werkzoekenden beseffen vaak niet hoeveel geld en tijd werkgevers kwijt zijn aan de zoektocht naar de juiste persoon, en werkgevers begrijpen vaak niet hoeveel talent ze mislopen door het onbenut laten van moderne, snelle en vooral efficiënte tools. Soms speelt arbeidsmarktdiscriminatie (bewust of onbewust) mee, en worden potentieel ideale sollicitanten als eerste op de afwijzingsstapel gelegd vanwege achternaam, geslacht, leeftijd of zelfs postcode. Jazeker, postcode-discriminatie bestaat en is best een ding.

Daarnaast durven veel werkzoekenden die al een baan hebben zichzelf online niet als werkzoekend te profileren op de geijkte vacaturesites, want dat kan gevolgen hebben voor het eerstvolgende functioneringsgesprek bij zijn of haar huidige werkgever. Men staat er namelijk met naam,- en toenaam op, dus komt de zekerheid van inkomsten in gevaar als de werkgever kwaad wil. Begrijpelijk uiteraard, maar tóch is ruim 70% (!) van de Nederlanders ontevreden op hun huidige werkplek. En houden derhalve krampachtig vast aan banen die ze eigenlijk niet willen.

De oplossing

Maar wat nou als we dat eens compleet kunnen omdraaien? Wat als werkzoekenden in al hun vormen (zoekend naar een vaste baan, flexibel arbeidsverband, stage, vrijwilligerswerk of ZZP-klus) zichzelf anoniem beschikbaar kunnen stellen voor werkgevers? Wat nu als er een tool bestaat waarop je je soft,- en hardskills (onder andere werkethiek en opleidingen/werkervaring, inclusief compleet ePortfolio) met het grootste gemak tot in detail in kaart kan laten brengen, zodat werkgevers daar gericht op kunnen zoeken? En wat nu als het inschrijven en bemiddelen voor werkzoekenden compleet gratis is, en ze zélf de regie hebben over welke aanbieding ze accepteren zonder vooraf ooit uit de anonimiteit te treden?

Dat klinkt allemaal te mooi om waar te zijn natuurlijk, dat wachten op de perfecte baan. Want wat hebben werkgevers daar nou aan? Meer dan men op het eerste oog zou denken. Op dit moment geven organisaties namelijk duizenden euro’s uit voor een gemiddelde vacature en moeten ze honderden sollicitatiebrieven afwijzen, waarna ze pas na maanden een geschikt persoon kunnen aannemen. Terwijl er dus nog veel geschiktere kandidaten rondlopen. In de ideale wereld kan een werkgever tot in de fijnste details zijn wensen zelf aangeven en binnen 48 uur iemand op gesprek hebben. Zonder dure tussenpersonen als uitzendbureaus, detacheerders et cetera. Zelfs payrolling met een druk op de knop zou een optie moeten kunnen zijn anno 2016, mits de werkzoekende daar mee akkoord gaat natuurlijk.

Arbeidsbemiddeling anno nu

Dr. Van den Noort haalde in zijn artikel een Nederlandse onderneming aan, die aan het bouwen was aan de ‘Uber’ van de arbeidsmarkt. Een totaaloplossing voor de arbeidsbemiddeling, waar werkgevers en werknemers voor het eerst in de geschiedenis een ‘level playing field’ kregen. Waar arbeidsmarktdiscriminatie niet bestaat, waar mensen zich anoniem en met een compleet profiel kunnen presenteren en waar dure wervingskosten voor goed personeel tot 90% verminderd zouden zijn. Welnu, dat platform is inmiddels gelanceerd. Het heet Yobs!, en het heeft er alle schijn van dat het de toekomst van de arbeidsbemiddeling is.

Of men nu wel of geen werk heeft, veel of weinig diploma’s bezit, een stageplaats zoekt of reeds 30 jaar een vast dienstverband heeft, beperkingen heeft of gezond is; iedereen is daar welkom en gewenst. Vooral door werkgevers, want die hebben al voldoende geld weggegooid aan dure wervingskosten en mismatching van kandidaten. Nooit meer solliciteren en afgewezen worden. Nooit meer dure vacatures plaatsen voor de verkeerde personen. Dat is de arbeidsmarkt anno nu.

U kunt Yobs! vinden op www.yobs.com

Keizer Soros: Verdeel en Heers

Wie de geschiedenis niet kent, kan niet anticiperen op de toekomst. Het klinkt cliché, maar ‘de politiek’ is dan ook niets anders dan één grote platitude waar men gebruik maakt van beproefde en bewezen instrumenten om de status quo te handhaven en om persoonlijke verantwoordelijkheid te vermijden. Eén van die tactieken is Divide et Impera. Philippus de Tweede van Macedonië (382 v.Chr.-336 v.Chr.) is de eerste gedocumenteerde staatsman die deze machtsstrategie met groot succes implementeerde en het wordt sindsdien veelvuldig toegepast in zowel bedrijfsleven als politiek. De formule is heel simpel; steun in een conflict beide partijen, liefst met geld. Zo richten de boze ogen zich nooit op de machthebbers, maar enkel op elkaar en op het geschil dat men heeft. Als men met elkaar staat te vechten kun je namelijk rustig het huis leegroven. Lees verder “Keizer Soros: Verdeel en Heers”

In verdediging van de Vrije Markt en het kapitalisme

Luisterend naar onze ouders, grootouders, en andere leden van vorige generaties zijn wij de vrije markt komen te zien als een duivels instrument van hebzucht en moreel bankroet, als een stoomwals van de 1% die alles, iedereen, en elk recht in zijn pad vernietigt. Noem de naam Thatcher drie maal snel achter elkaar en zie hoe onder begeleiding van omineuze orgelmuziek de donderwolken zich samenpakken boven het noorden van het Verenigd Koninkrijk. Heb het lef om sympathie voor deze vrouw uit te spreken in die contreien en ervaar zelf wat wordt bedoeld met furor celtica.

Lees verder “In verdediging van de Vrije Markt en het kapitalisme”

[Longread] Leven op krediet – Deel 3

Net als de meeste Nederlanders beginnen de Bataviristen de dag met het scannen van het nieuws, omdat we nu eenmaal graag inspelen en reageren op de actualiteit. Regelmatig komt het voor dat we met onze aangeboren kritische blik en vanuit ons omdenkend vermogen hoofdschuddend en headdeskend achter onze pc worden aangetroffen. En u raadt het al, vanochtend was het weer eens raak. De aanleiding was een juichverhaal in de reguliere media, u weet wel die nimmer kritische spreekbuizen van onze overheid, over het feit dat mensen met schulden een half jaar rust krijgen om orde op zaken te stellen. Klakkeloos hebben de media dit misplaatst juichverhaal overgenomen van moestuinvrouwtje Klijnsma en co. Kanttekeningen worden niet geplaatst.

Lees verder “[Longread] Leven op krediet – Deel 3”

Leef er op los!

Gisteravond zat ik in goed gezelschap rond de open haard te genieten van de gierende wind om het huis onder het genot van de nodige alcoholische versnaperingen. Uiteraard vlogen de grappen grollen weer over tafel, echter het verhaal van 2 mensen wil ik de lezers van Batavirus niet onthouden. Twee verhalen die weer eens aantonen dat dit land stapelgek is. Verbaas en verwonder met me mee.

Lees verder “Leef er op los!”

De tandeloze burger

Een gemiddeld mens krijgt in de loop der jaren met nogal wat onrecht te maken. Niet te vermijden onrecht overigens, aangezien we allemaal diverse instanties en beroepsgroepen in ons dagelijks leven over ons hebben waken. Onrecht waarvan de burger meestal de nadelige gevolgen maar moet dragen. Afgelopen week zag ik onze “sociale” minister Jetta Klijnsma reageren op het actuele nieuws dat de schuldhulpverlening in ons land niet goed functioneert. Gemeenten sluiten mensen uit, waardoor deze mensen geen toegang krijgen tot professionele hulp en daardoor als opgejaagd wild door het leven gaan. Opgejaagd wild omdat ze zjn overgeleverd aan de nukken en grillen van de incassomaffia die het varkentje wel even wast voor de schuldeisers. Onze Jetta wist echter met droge ogen te vertellen dat mensen zich kunnen melden bij de Ombudsman of de bestuursrechter. Op papier een reële route; de praktijk is een stuk weerbarstiger. Dat kan ik door schade en schande wijs geworden aan u melden. De afgelopen jaren heb ik als vrijwilliger me 1 dag per week ingezet voor een van de vele stichtingen die ons land rijk is en die allen tot doel hebben om de tandeloze burger zijn recht te doen laten halen. Stichtingen die hun bestaansrecht ontlenen aan een compleet onoverzichtelijk systeem waarin een normaal mens door de bomen het bos niet meer ziet.

Lees verder “De tandeloze burger”

Huizenjacht

Sinds kort ben ik met vrouw Watapatja op stap met de intentie om een nieuwe woonomgeving te vinden. We hebben samen een wensenlijstje opgesteld en hebben vervolgens afspraken gemaakt bij diverse makelaars. Onze voorkeur gaat in eerste instantie uit naar het kopen van een woning, zeker met de huidige lage rentestanden en de absurde huren. En met uiteraard in het achterhoofd dat ten gevolge van de crisis het aanbod overweldigend is, omdat menigeen de lasten niet meer kan opbrengen. Dit alles onder het motto van de economische wetmatigheid “De een zijn dood, is de ander zijn brood”.

Lees verder “Huizenjacht”

[Longread] Leven op krediet – Deel 2

In deel 1 hebt u een overzicht gekregen van de feiten en cijfers in de wereld van de schulden. Feiten en cijfers die best schokkend zijn. Maar wat moet u nou eigenlijk doen als u in de negatieve spiraal terechtkomt en u lid dreigt te worden, of al lid bent, van de Vereniging van Structurele Wanbetalers? Een vereniging waar overigens alleen Natuurlijke Personen lid van kunnen worden, voor alle ingeschrevenen bij de Kamer van Koophandel gelden andere regels. Onderstaand een overzicht, c.q. stappenplan, van de te ondernemen acties. Standaard durven we te stellen dat het erg belangrijk is om de regie in eigen hand te houden. Bent u eenmaal overgeleverd aan de grillen van een bewindvoerder, dan gaat u zware tijden tegemoet.

Lees verder “[Longread] Leven op krediet – Deel 2”

[Longread] Leven op krediet – Deel 1

De afgelopen decennia is Nederland veranderd van een Calvinistisch landje in een bling-bling cultuur. De Calvinistische grondhouding kenmerkte zich door haar behoudendheid op het financiële vlak. Mensen spaarden voordat ze geld uitgaven, rood staan bij de bank werd gezien als onverantwoord en de enige geaccepteerde schuld was een hypotheek.

Lees verder “[Longread] Leven op krediet – Deel 1”