[Longread] De sociale zekerheid onder de loep deel 2

Vorige week hebben we in deel 1 uitvoerig aandacht besteed aan de terminale fase waarin ons huidige stelsel van Sociale Zekerheid zich bevind. Met name op Facebook waren er wat reacties van mensen aangaande de toonzetting. Wel, deze toonzetting komt voort uit de vele misstanden die ik de laatste jaren voorbij heb zien komen. Het is overigens vrij eenvoudig om het huidige systeem af te branden, maar dat is nou juist niet de bedoeling van deze serie longreads. In deel 2 gaan we dan ook de uitgangspunten vastleggen om tot een grondige systeemupdate te komen. Hoewel, update is de verkeerde term, het zal eerder neerkomen op een complete vervanging. Ons primaire uitgangspunt is overigens dat iedere burger wereldwijd het recht heeft op een fatsoenlijk bestaan waarbij de eerste trede van de Pyramide van Mazlov is ingevuld. Samengevat hebben we het dan over het recht op bed, bad en brood. Een recht waar veel over gesproken wordt, maar de mensen die afgelopen week naar de uitzending Fort Oranje, het afvalputje van Nederland, hebben gekeken zullen moeten erkennen dat het huidige stelsel die zekerheid niet meer kan bieden. En dat is beschamend voor een land dat zich tot één van de rijkste landen ter wereld mag rekenen.

Lees verder “[Longread] De sociale zekerheid onder de loep deel 2”

Briefje aan Lennart vd Linden deel 2

Zo rond de jaarwisseling kon ik het niet nalaten om Lennart vd Linden, wethouder van de gemeente Barendrecht een briefje te schrijven. In dit briefje stelde ik zijn opmerking over het succes van Flextensie in zijn gemeente en in het algemeen ter discussie. De wethouder pakte de handschoen op en is de open discussie aangegaan. Inmiddels heb ik een formeel antwoord ontvangen naar aanleiding van vragen die uit de gemeenteraad naar voren zijn gekomen. En uiteraard ben ik niet te beroerd om deze open discussie verder te voeren.

Lees verder “Briefje aan Lennart vd Linden deel 2”

Voetveeg: Jan Roos onthult sociale agenda VNL

Na een hele dag mijn ergernis opgekropt te hebben ben ik eindelijk even in de gelegenheid om het op papier te zetten. De aanleiding was vanochtend het volgende artikel op De Dagelijkse Standaard, waar en passant DDS zich ook even positioneert met het woord moedig in de kop. Waar Jan Roos vroeger uitblonk in het stellen van domme vragen als interviewer, heeft hij dat nu vervangen door het geven van ondoordachte inhoudsloze shockerende one-liners als geïnterviewde in zijn functie van lijsttrekker van VNL. Hij begon trouwens wel goed. Zelfs Jan snapt dat werken moet lonen en dat het goed zou zijn als iedereen aan het werk is. Daarna begint echter het inhoudsloos roeptoeteren. Jan weet namelijk wel een oplossing voor zijn eerste opmerking ‘Werken moet lonen’. De oplossing is uiteraard erg simpel en louter retorisch van aard, zoals overigens alle oplossingen die uit de mond van politici komen. Ja, Jan wist namelijk op te rochelen (vanavond overigens live te aanschouwen bij Dunk op RTL Z, 22.04 uur) dat de bijstand 10% naar beneden kan. Dat werkenden aan de onderkant van de arbeidsmarkt ook elke maand een stukje salaris tekort komen is Jan ontgaan. Nee, Jan kijkt wel de andere kant op als het gaat over armoede in Nederland.

Lees verder “Voetveeg: Jan Roos onthult sociale agenda VNL”

Werken vanuit de bijstand

Zoals mijn gewoonte is ben ik vanochtend begonnen met het screenen van het nieuws. En hoewel het zelden voorkomt werd ik prettig verrast; een nieuwtje in het kader verbaas en verwonder zeg maar. Het betrof een poging tot een goed idee. Uit de koker van twee politieke partijen nog wel, namelijk het PvdA en D’66. Na jarenlang beleid van PvdA en VVD, uiteraard met enthousiaste steun van D’66, waarbij het mensen vrijwel onmogelijk werd gemaakt om invulling te geven aan werk vanuit de bijstand, komen PvdA en D’66 tot voortschrijdend inzicht. De bijstand moet een springplank zijn en geen moeras. Het is alleen jammer dat hun voorstel elke realiteitszin mist en zorgt voor nog schevere verhoudingen tussen fulltime werkenden en participanten vanuit de bijstand. Immers, 50% van je verdiensten tot een maximum van 2 jaar mogen behouden vanuit de bijstand wordt in veel gevallen lucratiever dan werken voor het minimum loon of net daarboven.

Lees verder “Werken vanuit de bijstand”