Waarom de PVV de verkiezingen gaat winnen

Het lijkt er op dat de gevestigde politiek dankzij de PVV eindelijk hun ‘eerlijke verhaal’ moet gaan vertellen aan het volk. Dat ze daar niet blij mee zijn, is een gegeven. Het trieste is namelijk dat de klassieke partijen in een situatie terecht zijn gekomen dat ze liever de vinger wijzen naar de bruuske hardline-partij van Geert Wilders, terwijl ze de afgelopen jaren beter in zelfreflectie en introspectie hadden kunnen investeren. De komende verkiezingen gaan namelijk grotendeels al helemaal niet meer over de partijstandpunten of de volkse communicatievorm van Wilders en zijn PVV, maar het wordt een referendum over wat door moet gaan voor wie de belangen van het ‘gewone’ volk daadwerkelijk behartigt in Den Haag. De sociale en maatschappelijke cohesie met de politieke bestuurderspartijen is losgezongen, en de blaam hiervoor treft enkel en alleen de traditionele gezaghebbers. Lees verder “Waarom de PVV de verkiezingen gaat winnen”

De bubbel van Jeroen Pauw is lekgeprikt

Het heerlijk avondje is gekomen. Iets te vroeg, en voor de verkeerde deugheiligman, maar we mochten gisteren allemaal meegenieten van een aflevering die de presentator van het naar hem vernoemde babbelprogramma pas na veel gratis biertjes aan de rode VARA-bar zou kunnen gaan verwerken. Pauw is de naam, en tegenover hem zat Duk. De vreemdste vogels waren zij echter niet aan de tafel, die voorheen vaak door zijn rode beukenhouten poten zakte door alle heiligheid, vroomheid en innerlijke waarden die er overheen gekotst werden. Er waren deze keer namelijk PVV-‘sympathisanten’ en daadwerkelijke PVV-stemmers gepresenteerd, die Wierd hadden benaderd over hun motivering om op de partij van Wilders te stemmen of daar begrip voor op te brengen. Met alle bijbehorende stigma’s die daarmee gepaard gaan. Maar vóórdat deze dappere mensen voor hun mening mochten uitkomen, gebeurde er nog iets opmerkelijks dat de toon zette voor de gehele clusterfuck.
Lees verder “De bubbel van Jeroen Pauw is lekgeprikt”