Het einde van GeenStijl

Als de nar aan het hof gaat meespelen om de macht dan eindigt hij met kap en al op het schavot. Zijn bestaansrecht is zijn bewust gecreëerde vrije rol waarmee hij een ieder aan het hof mag en moet ridiculiseren. Het afgelopen jaar speelde zich een waar koningsdrama af met de nar van de Nederlandse publieke opinie, GeenStijl, die weinigen ontgaan zal zijn. Gisteren gebeurde er iets minder opvallends op de redactieburelen van de roze ‘kwajongens’ die zich zelden in de kaarten laten kijken. Het einde van GeenStijl lijkt in zicht.

Lees verder “Het einde van GeenStijl”

Breekend: Omejan endorst Alptekin van GeenPeil

Hahaha, het is natuurlijk helemaal geen aanbeveling als een onbeduidende en vervelende margeblogger je endorst, maar de content moet gepoept op Batavirus dus bijvoorbaat excuus Alp! Ik wil toch even uiteenzetten waarom ik op Alptekin van GeenPeil ga stemmen en roep iedereen op om hetzelfde te doen.

Het overbeneuzelde RTL-debat van gisterenavond maakte toch weer mooi duidelijk dat de gevestigde politiek partijen zich inmiddels in een soort comateuze toestand bevinden. De joods-christelijke feestneus van Buma, de lui loenzende Lodewijk en kloteklapper Klavers claustrofobische verbindingsincontinentie, het was allemaal even slecht amateurtoneel. Gelijk een Nederlandse politieserie waar het lijk steevast de show steelt omdat die gelukkig wel zijn mond houdt. Hoe is het mogelijk dat deze middelmatigheid – en daar had de aanwezigheid van Rutte en gekke Geert niets aan veranderd – tot de politieke elite is doorgedrongen?

Tijd voor iets nieuws dus. Nu ben ik een GeenPeiler van het eerste uur. Op schandelijke wijze misbruikte ik mijn eigen moeder van 80 om de benodigde handtekeningen voor het referendum te behalen. De inhoud van dat referendum interesseerde me niet, ik wilde gewoon bij de opstand horen. De revolutie! Het experiment! Aan de goede kant van de geschiedenis staan! Uiteraard was ik te lui om te flyeren of met een hoedje op te lopen maar zwaar was het evengoed. Ik noem een Jan Roos en die kippenkracht kakker Baudet (ik heb een keer armpje gedrukt met Thierry, wilde hij zelf, echt waar!) maar die zijn beiden vertrokken gelukkig. Ook het gejank van Bart Nijman op Geenstijl over dat hij door de politieke en media-elite keer op keer in zijn bek gescheten werd na het gewonnen referendum, heb ik uitgezeten.

En dan nu de verkiezingen. Na 11 jaar blanco gestemd te hebben, stem ik Alp. Ik ken Alp namelijk van twitter en persoonlijk. Alp is een goudeerlijke authentieke gozert die gaat voor het democratisch experiment. Geloof mij mensen, ik heb mensenkennis! Ik heb Alp twee keer ontmoet. Van de eerste keer, ook al organiseerde ik de meet-up zelf, kan ik me niet meer zoveel herinneren maar de tweede keer zal me altijd bij blijven. Dat was op de beroemde Oliebollenparty waar ik vervolgens nooit meer mocht komen. We stonden samen op de nog lege dansvloer. Tussen de stank van driejaar oud oliebollen bakvet kwam een aangename droge zoete geur mijn neusvleugels binnenstromen. Ik hou niet van luchtjes en ruik zelf naar tabak maar dit was echt lekker. Ik zeg: ‘Alp, wat heb jij op man? Hij zegt: ‘Aqua di Gio van Georgio Armani”!

Sindsdien ruik ik gewoon een stuk lekkerder en krijg ik iedere kerst zo’n flesje van mn moeder. Uit dankbaarheid ging ik een paar weken terug zelfs naar de gemeente voor een ondersteuningsverklaring. Mijn vrouw stemt nu ook op Alp uiteraard ! En m’n moeder. Bovendien is mij beloofd dat Geenpeil volledig los komt te staan van Geenstijl. Waarom een rechts rancuneus dood paard mee blijven slepen? Het is tijd voor vernieuwing! Zeker op politiek vlak! Er is geen tijd te verliezen! De burgeroorlog staat voor de deur. Wierd Duk zegt het! Het is vijf voor twaalf!

Stem met je neus! Stem Alp! GeenPeil lijst 19 het zesde vakje van boven!

Voetveeg: Wanneer raakt de rechtse rancune op?

Soms zie je kleine tekens van licht aan de horizon. Zou het poepsaaie Groundhog moment c.q. standaard Powned #ophefje tijdens de anti-Trump demonstratie van afgelopen woensdag op het Malieveld, de allerlaatste zijn? Ik hoop van wel want ik zag namelijk op rechts twitter wat tweeps die het voor de vrouw met de kinderen, Anita Borst, opnamen. Hoe vervelend, overbodig en hypocriet zij de anti-Trump demonstratie ook vonden, het standaard ‘Powned geweld tegen de media #ophefje’ ten koste van een demonstrerende vrouw die twee keer duidelijk en geweldloos aangaf niet geïnterviewd te willen worden, ging er eindelijk niet meer in.

Lees verder “Voetveeg: Wanneer raakt de rechtse rancune op?”

Er zat een plan achter het boek van Machteld Zee

De vaste lezers van het onvolprezen Batavirus kennen ondergetekende als een uitermate uitgesproken criticus van de islam. Ook onderzocht ik als een van de weinigen diepgaand alle facetten van het fenomeen ‘islamofobie’ en ontmaskerde ik eigenhandig een aantal keer islamofobie frames van de politiek georganiseerde islam in Nederland waaronder de Moslimbroederschap partij NIDA in Rotterdam. Je zou dus kunnen stellen dat ik mij redelijk bewust ben van de gevaren van de islam voor een land als Nederland. Er kan wat mij betreft dus niet genoeg kritiek op de islam zijn. Op de rechtse grachtengordel (de rechtse online (social) media kliek) loopt dit echter soms wat uit de hand. Soms lijkt daar het cultiveren van de hyperbool met betrekking tot de gevaren van de islam en daarmee angst voor de islam, een marketingtool om boeken of politiek te verkopen. De hele #ophef afgelopen week rond het verschenen pamflet Heilige identiteiten. Op weg naar een shariastaat? van Machteld Zee is daar een voorbeeld van.

Lees verder “Er zat een plan achter het boek van Machteld Zee”

Essay: De ‘rechtse grachtengordel’ (1)

De beroemde Amsterdamse grachtengordel werd in de 17e eeuw aangelegd als het exclusieve woongebied van de Amsterdamse handels- en bestuurselite. In Amsterdam, als toenmalig centrum van de wereldhandel, was zij naast een woongebied, een figuurlijk venster op de wereld waar in omgekeerde richting de wereld, andere culturen, nieuwe ideeën en modes als eerste het koude kikkerland aan de Noordzee binnendrongen. Niet vreemd dat de grachtengordel in de rest van Nederland door de eeuwen heen symbool werd voor de ‘arrogante’ Amsterdamse kosmopolitische elite. Eind vorige eeuw verschoof de figuurlijke betekenis van het woord ‘grachtengordel’ naar aanleiding van de roman ‘De Grachtengordel’ van Geerten Meijssing over het schrijversmilieu aldaar naar een te onderscheiden ‘incestueuze linkse culturele elite van Nederland’. Niet geheel toevallig verhuisde het hoofdkantoor van de PvdA in dezelfde periode naar de Herengracht.

Lees verder “Essay: De ‘rechtse grachtengordel’ (1)”

Voetveeg: Het referendum

Als u denkt dat het referendum over Oekraïne gaat, nou… dan heeft u het goed mis! Het is een namelijk een opstand tegen het politieke en mediale establishment van Nederland en Europa. En die opstand lijkt geslaagd. Als Sylvana Simons in Pauw ondanks de gespeelde frons op haar gezicht – mmm welke afro pruik zal ik morgenavond op mijn schedel zetten? – er niet in slaagt om over racisme te beginnen dan heb je echt wel wat bereikt. En dat terwijl een referendum per definitie zwart-wit is. Meer smaken zijn er niet.

Lees verder “Voetveeg: Het referendum”

Briefje van Omejan aan: Harriet Duurvoort

Beste Harriet,

In tegenstelling tot de hele GeenStijl GeenPeil goegemeente die over je heen is gevallen dit weekend wil ik je even een klein hart onder de riem steken. Ik voelde namelijk empathie toen ik je tweet en de #ophef daarover ontwaarde vanochtend. Het hele debat rond het referendum kan wel een beetje inlevingsvermogen gebruiken dacht ik zo. Bovendien zat er in de bewuste tweet bedoeld of onbedoeld een intelligente dieper liggende vraag die velen in de hypermedia hysterie ontgaan zal zijn.

Lees verder “Briefje van Omejan aan: Harriet Duurvoort”