De stoelendans van de wet DBA en de dalende werkloosheid

Mensen die de media een beetje gevolgd hebben, hebben het vast wel meegekregen; 1 mei 2016 is de VAR vervangen door de wet DBA. En zo als elke nieuwe wetgeving van dit kabinet zorgt dit voor een hoop onrust. Gelukkig voor alle betrokkenen heeft het de regering behaagd om opdrachtgevers en ZZP-ers tot 1 mei 2017 de kans te geven om te voldoen aan de nieuwe wetgeving, een gedoogperiode zeg maar. Lees verder “De stoelendans van de wet DBA en de dalende werkloosheid”

Voetveeg: maar….wat vind jij dan van de islam?

Zo af en toe poogt ondergetekende nog wel eens een discussie te voeren met linkse mensen uit de wetenschap over de islam. Dat is over het algemeen een vruchteloze exercitie en hoe wonderlijk die vruchteloosheid mij ook elke keer weer voorkomt, die discussies lopen altijd volgens hetzelfde stramien.

Lees verder “Voetveeg: maar….wat vind jij dan van de islam?”

Nederland wordt groen(er)

De kleur groen heeft vele betekenissen. In de Christelijke symboliek staat groen voor hoop. Raar, als je je beseft dat groen de traditionele kleur van de Islam is. In de vlaggen van Arabische landen verwijst het groen naar de Islam. In het dagelijks leven associëren we groen met de natuur, maar ook met jeugdigheid en onervarenheid. In deze column wil ik het niet hebben over groen in combinatie met welke religie dan ook, hoewel het voor de hand zou liggen om te zeggen dat Nederland groener wordt met de import van de Islam. Ook wil ik het niet met u hebben over het oneigenlijk gebruik van de term groene energie in bijvoorbeeld de energiesector die het al jaren presteert om meer ‘groene’ energie te verkopen dan er wordt geproduceerd. Nee, ik wil het met u hebben over de natte droom van Jesse Klaver, what’s in a name, van Groenslinks. Ik weet niet of het toeval is of niet, maar sinds Jesse aan het roer staat van de partij die kleurenblind is gezien hun logo, immers groen in het rood en links in het groen, lijkt Nederland te veranderen in een groene oase.

Lees verder “Nederland wordt groen(er)”

De Draaideur

Een draaideur is een van origine Amerikaanse uitvinding van Theopilus van Kannel. Theopilus deed zijn uitvinding al in 1888 en noemde het heel chique een tourniquet. Een gouden uitvinding voor leveranciers en producenten van deuren, immers waar oorspronkelijk 2 deuren voldeden leverde men vanaf dat moment 4 deuren, die aan een centrale verticale as werden gehangen. Tegenwoordig is het excuus dat draaideuren ten opzichte van normale deuren energieverlies voorkomen. In de winter houdt men de warmte binnen, ’s zomers de koelte van de airco. In 1888 maakte men zich nog niet druk om energieverlies, dus de werkelijke reden van de uitvinding van de draaideur zullen we wel nooit te weten komen. Wat we wel weten is dat de draaideur naast zijn fysieke entree ook in figuurlijke zin gemeengoed is geworden. In Nederland hebben we naast diverse producenten zelfs een instantie die zijn werk heeft gemaakt van draaideurconstructies, namelijk het UWV. Specialisten bij uitstek die de draaideur tot grote hoogte hebben gebracht in vele varianten. De bekendste variant is het model Social Return, hierover hebt u reeds mogen lezen op dit blog.   Lees verder “De Draaideur”

Essay: De ‘rechtse grachtengordel’ (1)

De beroemde Amsterdamse grachtengordel werd in de 17e eeuw aangelegd als het exclusieve woongebied van de Amsterdamse handels- en bestuurselite. In Amsterdam, als toenmalig centrum van de wereldhandel, was zij naast een woongebied, een figuurlijk venster op de wereld waar in omgekeerde richting de wereld, andere culturen, nieuwe ideeën en modes als eerste het koude kikkerland aan de Noordzee binnendrongen. Niet vreemd dat de grachtengordel in de rest van Nederland door de eeuwen heen symbool werd voor de ‘arrogante’ Amsterdamse kosmopolitische elite. Eind vorige eeuw verschoof de figuurlijke betekenis van het woord ‘grachtengordel’ naar aanleiding van de roman ‘De Grachtengordel’ van Geerten Meijssing over het schrijversmilieu aldaar naar een te onderscheiden ‘incestueuze linkse culturele elite van Nederland’. Niet geheel toevallig verhuisde het hoofdkantoor van de PvdA in dezelfde periode naar de Herengracht.

Lees verder “Essay: De ‘rechtse grachtengordel’ (1)”

Onder de blauwe hemel

In Nederland maken we onderscheid tussen geregistreerde daklozen en niet geregistreerde daklozen. Het resultaat is dat we slechts een gooi kunnen doen naar het totale aantal daklozen, en dat is precies waar het CBS erg goed in is. De groei is overigens schrikbarend en deels te wijten aan stijgende woonlasten die zelfs in de sociale huursector leiden tot huisuitzettingen. Vreemd als je je bedenkt dat de sociale huursector juist is bedoeld om mensen niet dakloos te laten worden. Het recht op een bed lijkt dus inmiddels een wassen neus. In schril contrast hiermee staat het aantal beschikbare bedden bij het COA, maar daar zijn daklozen dan weer niet welkom. De vraag is of daklozen dan wel recht hebben op bad en brood.  Lees verder “Onder de blauwe hemel”

Voetveeg: Maurits Hendriks

Vannacht bereikte ons het nieuws dat Maurits Hendriks in al zijn ‘wijsheid’ heeft besloten Yuri van Gelder uit de Olympische Selectie te zetten, omdat the Lord of the Rings het gepresteerd heeft een biertje te nuttigen in metropool Rio de Janeiro. Een biertje, waarmee hij zijn plaatsing voor de finale van het onderdeel ringen dat pas aanstaande maandag plaats vind heeft gevierd. Indien het hier inderdaad slechts om het nuttigen van een licht alcoholische versnapering gaat, overigens genuttigd in de nachtelijke uurtjes, dus nadat Hendriks om 11 uur iedereen een nachtzoen had gegeven en het licht had uitgedaan, kunnen we niet anders constateren dan dat dit een zwaar overtrokken reactie is. Een absoluut onhoudbare disciplinaire maatregel waarmee Hendriks zijn onkunde definitief heeft aangetoond.

Lees verder “Voetveeg: Maurits Hendriks”

Alive and kicking

De vaste lezers van ons blogje hebben uiteraard gemerkt dat we een roerige tijd hebben doorgemaakt. Een roerige tijd die jammer genoeg niet gekenmerkt werd door spraakmakende bijdragen, maar die zich voornamelijk afspeelde achter de schermen. Kort samengevat komt het er op neer dat we na een enerverende start in januari terechtkwamen in de fase van institutionalisering. Een fase die ons voor een dilemma plaatste en leidde tot verschil in inzicht over de te varen koers. Gelukkig heeft het collectief overwonnen. Wel hebben tot onze spijt enkele medegrondleggers van Batavirus in goed overleg besloten om het bijltje erbij neer te gooien (iets dat ik kereltje “houthakker” Peggold liever had zien doen). We zullen u niet lastig vallen met de achterliggende redenen, sowieso is dat een persoonlijke aangelegenheid. Wel willen we via deze weg deze mensen danken voor hun actieve bijdragen en de energie die ze erin gestoken hebben om Batavirus op de kaart te zetten.

Lees verder “Alive and kicking”