Zoals iedereen in de media heeft kunnen volgen is Amsterdam op zoek naar een opvolger voor hun de hemel in geprezen burgemeester Eberhard van der Laan. De gemeenteraad heeft hiertoe een profielschets opgesteld, goedgekeurd en de vacature werd geplaatst. Tot mijn verbazing reageerden 29 kandidaten op deze hondenbaan. De vertrouwenscommissie vond dit echter niet genoeg en besloot de vacaturetermijn te verlengen, c.q. de vacature opnieuw open te stellen. Blijkbaar heeft de gewenste kandidaat niet gereageerd. De 29 kandidaten die wel hebben gereageerd raad ik aan hun sollicitatie in te trekken. Je moet er toch niet aan denken nu alsnog de functie te mogen invullen. De zweem van tweede keus en eigenlijk niet geschikt zal je blijven achtervolgen. Ik kan me geen vacature voor de geest halen waar de sollicitanten overigens zo worden geschoffeerd. Maar door wie worden ze eigenlijk geschoffeerd, wie hebben zitting genomen in deze vertrouwenscommissie? Vastgelegd is in ieder geval dat de commissie bestaat uit twaalf leden, te benoemen door en uit de gemeenteraad, zodanig dat elke fractie in de commissie is vertegenwoordigd. Wel, het gaat om de volgende gemeenteraadsleden; Zeeger Ernsting (GroenLinks), Mascha ten Bruggencate (D66), Marianne Poot (VVD) , Hendrik Jan Biemond (PvdA), Nicole Temmink (SP), Annabel Nanninga (FvD), Mourad Taimounti (DENK), Johnas van Lammeren (Partij van de Dieren), Don Ceder (CU), Wil van Soest (Partij van de Ouderen), Diederik Boomsma (CDA) en last but not least Sylvana Simons (BIJ1). Hiermee is direct het lage aantal sollicitanten verklaard, je moet er toch niet aan denken dat je beoordeeld moet worden door de leden van deze commissie.
Genoeg gezegd over de bizarre procedure en de vertrouwenscommissie. Laten we nu eens kijken naar de profielschets. Het begint goed, Amsterdam laat je niet over aan een onervaren bestuurder. Dan begint het gedonder, een bestuurder die problemen helder maakt en met visie onder de aandacht brengt staat er geschreven. Problemen hoef je niet helder te maken, dat verzorgt de media wel voor je. Problemen kun je wel aanpakken vanuit een visie. Die visie helpt je echter niet, je bent namelijk niet meer dan de spreekbuis van je wethouders en hun beleid. De echte dooddoener is echter transparantie en integriteit. In het huidige publieke domein zijn beide namelijk niet meer vertegenwoordigd. Streef je het wel na, dan sneuvel je vroegtijdig als bestuurder. Vervolgens beweert men dat je alle Amsterdammers weet aan te spreken, en dat redt zelfs Franske Timmermans niet met zijn talenknobbel. De uitsmijter is wel dat de meest ongehoorzame stad van Nederland een hoeder van de rechtsstaat zoekt. Hoe dit valt te rijmen met bijvoorbeeld het aanbieden van woonruimte en een uitkering aan uitgeprocedeerde asielzoekers die een woning kraken mag je uitleggen aan de vertrouwenscommissie tijdens je sollicitatiegesprek. De rest van de profielschets is niet anders dan een hoop dooddoeners van het niveau inspirator, verbinder, onderhandelaar en een hart voor de stad. Gezien deze profielschets is het een waar mirakel dat er nog 29 mensen in Nederland rondlopen die denken daaraan te voldoen. Superman is er niets bij.
Nee Amsterdam, met deze profielschets vinden jullie nooit een nieuwe burgemeester. Tijd dus om het zoekprofiel te vertalen naar de realiteit.
Aan de hand van bovenstaande profielschets is het zeer aannemelijk dat er meer gegadigden zullen reageren. Zelfs de usual suspects Femke Halsema, Wouter Bos, Alexander Pechtold en niet te vergeten Hans Spekman herkennen zich immers in het profiel. Batavirus wenst Amsterdam veel succes met haar nieuwe burgemeester, de benoeming van Femke Halsema is aanstaande. Wel moet ze nog even gevraagd worden, en dat is dan de laatste stap die de sollicitatieprocedure tot een farce maakt. De eerste gevraagde burgemeester komt eraan met medewerking van D66.
